Ραφαήλ, Παρνασός
Εισαγωγή στη μελέτη της φιλοσοφίας
Φιλοσοφία είναι ο δρόμος του «Γνώθι Σεαυτόν», στην πιο βαθειά του έννοια. Αυτή είναι η πανάρχαια εντολή που ακολούθησε ο Σωκράτης και ο Πλάτωνας: Η επιδίωξη του αληθινού όντος ή αυτοσυνείδησης είναι η ουσία της φιλοσοφικής παράδοσης μας.
Αυτή η κλασική ιδέα της φιλοσοφίας συνδέεται σε πλήρη αρμονία με την χριστιανική φιλοσοφία, όταν ο μέγας Βασίλειος καθοδηγεί "Εξέτασον Σεαυτόν τις ει". Δηλαδή εξέτασε τον Εαυτό σου, ποιος είσαι. Και συνεχίζει: Γνώρισε τη Φύση του Εαυτού σου. Πρόσεχε τον Εαυτό σου: Ούτε τα δικά σου, ούτε τα γύρω σου, αλλά τον Εαυτό σου μόνο. Διότι άλλο είμαστε εμείς οι ίδιοι και άλλο τα δικά μας και άλλο τα τριγύρω μας.
Όπως ζούμε σήμερα, οι αποκτημένες ιδέες και τα είδωλα που έχουμε για τον εαυτό μας και για τους άλλους και για τη δημιουργία, συσκοτίζουν την πορεία μας. Η συνέπεια είναι να κλείνουμε την καρδιά μας και να ζούμε επιφανειακά και χωρίς δέος μπροστά στο θαυμαστό σύμπαν που μας περιβάλλει. Η Ιδέα και ο Ιδεαλισμός συχνά φαίνονται να μας εγκαταλείπουν. Δεν αναζητούμε σε κάθε πράξη την αρχή που την κυβερνά. Και έτσι, λησμονούμε την Πηγή μας: Λησμονούμε το Δημιουργό και την αρμονική προδιαγραφή του κόσμου. Και να! Η ανθρωπότητα βγαίνει από το στόχο της, χάνοντας το οικουμενικό όραμα, την οικουμενική Αγάπη, την οικουμενική ενότητα, την οικουμενική ταυτότητα και τον οικουμενικό προορισμό του Ανθρώπου. Καθημερινά βλέπουμε τη Σοφία να την αντικαθιστά η σοφιστεία. Και την Αγάπη, η διαιρετικότητα – σαν να είμαστε πλασμένοι αυτάρκεις και αυτόνομοι, χωρίς τον Θεό μέσα μας. Έτσι, συγχίζουμε την έμφυτη μας ελευθερία με την αυθαιρεσία. Και εδώ είναι που μπορεί να βοηθήσει η φιλοσοφία, αφαιρώντας τα εμπόδια και βοηθώντας στο μεγάλο ταξίδι προς την Πηγή του Είναι μας, καθώς και στην μεταξίωση της κοινωνίας με Ιδανικά, τα οποία ενισχύουν την ενότητα της.
